Achtergrond informatie

Piercen is een woord in de Engelse taal dat doorboren betekent.
 In het algemeen wordt het woord in onze taal bedoeld voor een sieraad dat in een menselijk lichaam via een doorboorde weefsel is gezet.

Zolang de mensheid bestaat heeft men zijn lichaam versierd met sierraden. Om sommige van die sierraden te dragen moest een deel van het weefsel doorboort worden.

Het bekendst zijn de oorsieraden. Hierbij wordt in het oorlelletje een gaatje gemaakt waar dan een sieraad wordt in gezet, b.v. een ring, hanger of een knopje. Dit is van oorsprong vooral een mannelijk sieraad. Koningen en regerende vorsten, maar ook edellieden en vrije
 heren droegen oorsieraden in beide oren als kenmerk van hun macht. Hun slaven of dienstknechten droegen eenzelfde oorsieraad in het linker oor als kenmerk dat ze niet vrij waren en men wist bij welke heer hij in dienst was. Kon een slaaf zich vrij kopen dan kon hij zich veroorloven om in beide oren een sieraad te zetten. Hierin vindt het links dragen van een oorsieraad bij mannen hun oorsprong.

Een neussieraad wordt op tweeërlei manier gedragen. Een sieraad in de neusvleugel of in de neus waarbij het zachte deel van het tussenschot wordt doorboort. Het laatste is door de eeuwen heen een traditie geweest in veel oosterse volken. De Papoea's wisten altijd heel uitbundig hoe ze hun status konden ten toon stellen door met grote veren of met andere grote voorwerpen in hun neus tussenschot te duwen.

De neusring is daar en tegen veel populairder. In heel de oosterse wereld is traditie geweest dat de vrouw de dag voordat zij in het huwelijk trad een neusring kreeg door in het tussenschot een ring te plaatsen. Het was het uiterlijke teken van onderdanigheid aan de man met wie ze zou trouwen. Dit ritueel vindt in sommige delen van India nog steeds plaats.

In de tijden dat er Farao’s de macht hebbers in Egypte waren, droegen de vrouw van Farao en haar hofdames als symbool van koninklijke waardigheid navel piercingen. Vandaag de dag is het trend geworden in de westerse wereld. Vooral bij jonge mensen is het mateloos populair geworden, maar ook bij vrouwen van middelbare leeftijd is de behoefte om hun navel te versieren steeds groter geworden.

Toen het Romeinse rijk een deel van Azië en Europa overheerste, was het de gewoonte dat soldaten na een overwinning van een veldslag hun tepels lieten doorboren als teken van moed. In Noord-Afrika leefde een berberstam de z.g. Kabylen welke de gewoonte hadden om
hun tepels te laten versieren met sieraden. Ook Indianen stammen (Texas) hadden dit gebruik tot hun gewoonte gemaakt. In de middeleeuwen waren de ridders trots op hun vrouwen als zij op een feest met ontbloten borsten, versierd met tepelringen, aan de feestdis zaten.

Later in de Victoriaans tijdperk werden de tepelsieraden zeer populair bij vrouwen. Tepel piercing maken de tepels groter. Ze gaan daardoor iets meer naar voren steken. Meestal worden ze gevoeliger. Ook is het sensueel een van de mooiste sierraden.

 Het doorboren van schaamlippen kwam in vele landen voor. Vooral Ethiopië, Rome, Persië en India werden de vrouwelijke genitaliën voorzien van voorwerpen. Deze versierselen hadden niet alleen een erotische functie maar was meer bedoeld om de vrouw te beschermen tegen intiem contact. Vooral slavinnen droegen ringen of staven in hun
 schaamlippen. Op deze manier was ze veilig voor ongewenste seks. Meestal had het een functie van een slot. Nu wordt het gebruikt als sieraden. Het is zeer populair daar het dragen sterke lustgevoelens
 opwekt. Bij de man werken deze sieraden sterke prikkels op daar het de lustzone naast de penis raakt.

Zeer populair is de z.g. clitorishood piercing. Hierbij wordt net boven de clitoris het huigje doorboord. Deze veroorzaakt een zeer sterke prikkel zowel in het dragen als bij seks. Esthetisch is het fantastisch. Het blijkt dat vooral mannen van dit sieraad gecharmeerd zijn. Dit is misschien de oorzaak dat steeds meer zeer jonge vrouwen dit sieraad laten aanbrengen. Het aanbrengen moet zeer nauwkeurig gebeuren. Men moet dit overlaten aan iemand die daar in gespecialiseerd is.

 In landen als de Filippijnen, Nieuw Guinee en Borneo was het zeer gewoon dat jonge mannen in hun puberteit hun penis (eikel) lieten doorboren. Meestal werd er een staaf door de eikel gezet. In een gebied op het grote eiland Borneo zou geen vrouw in het huwelijk treden als de man niet was voorzien van een Ampallang, dat is een staafje welke horizontaal dwars door de eikel zit. In India was meer de gewoonte om het sieraad verticaal te dragen. Dit kwam meer overeen
 met de vrouwelijke anatomie. Bij het vrijen wordt de "G" zone heftig geprikkeld.

Dit effect geldt ook voor de Prins Albert ring. Dit sieraad stamt uit de Victoriaanse tijd en was zelfs een poos herenmode. Door een ring verticaal door de plasbuis aan de basis van de eikel te plaatsen kon men de penis zodanig strak naar beneden vastzetten dat er een minimale "bult" zichtbaar was in de zeer strakke broeken die toen mode was. Het is een legende als zou Prins Albert zijn penis laten hebben voorzien van een dergelijke piercing. Hij zou hem laten plaatsen omdat zijn voorhuid een onaangename reuk verspreidde. Door het dragen van een ring zou het probleem zijn opgelost. Deze piercing komt steeds meer in zwang. Bij intiem contact brengt dit bij de partner een
 sterke stimulans teweeg.

Een ring (Hafada) in het scrotum dragen is een traditie die vooral in Arabische landen voorkomt. Het inbrengen van een ring was een teken van volwassenheid.

In Tahiti wordt een ring of een zwaar voorwerp gedragen tussen het scrotum en de anus. Bij het dragen brengt het een tintelend gevoel teweeg. Voor al bij het vrijen is dit heftig. De laatste tijd wordt in het westen ook deze piercing steeds populairder

Voor al deze piercingen is Kody gespecialiseerd.